قرآن به عنوان چراغ روشن سعادت فردی و اجتماعی به مسئله اتحاد امتهای مسلمان توجه ویژهای داشته و در آیه ۴۶ از سوره مبارکه انفال آمده است: «وأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ».
«و از خدا و پیامبرش اطاعت نمایید. و با یکدیگر نزاع نکنید، که سست مى شوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان مى رود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با صابران است».
در تفسیر این آیه مبارکه میتوان اینگونه گفت که: ریح به معنى باد است و این که مىگوید: اگر به نزاع با یکدیگر برخیزید سست مىشوید و به دنبال آن بادِ شما را از میان خواهد برد، اشاره لطیفى به این معنى است که قوت و عظمت و جریان امور بر وفق مراد و مقصودتان از میان خواهد رفت زیرا همیشه وزش بادهاى موافق سبب حرکت کشتى ها به سوى منزل مقصود بوده است و در آن زمان که تنها نیروى محرک کشتى وزش باد بود، این مطلب، فوقالعاده اهمیت داشت. به علاوه، وزش باد به پرچمها نشانه بر پا بودن پرچم که رمز قدرت و حکومت است مىباشد و تعبیر فوق، کنایهاى از این معنى است.
منبع:http://iqna.ir/fa/news/3547903
حجتالاسلام و المسلمین دکتر«مهدی اکبرنژاد»، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، با بیان اینکه یکی از شخصیتهایی که در تاریخ تشیع نقشآفرین بوده و آثار ایشان به عنوان آثاری ماندگار به جایی مانده، علامه مجلسی (ره) است، اظهار کرد: این شخصیت که در عصر صفویه میزیسته دارای نفوذ اجتماعی و سیاسی زیادی بودند و با استفاده از این نفوذ اجتماعی و این موقعیت تاریخی و با پشتکار و همت عالی خود آثار شیعه را به ویژه به بخش حدیث جمعآوری کردند.
وی با بیان اینکه کار علامه با توجه به امکانات آن زمان و وضعیتی که به لحاظ ارتباطی در آن زمان بوده کاری فوقالعادهای محسوب میشود گفت: تدوین بحا رالانوار در ۱۱۰ جلد و تألیف دیگر مجموعههای علمی و حدیثی شاهکاری از این بزرگمرد است که در آن آثار حدیثی شیعه در یک مجموعه واحد با موضوع بندی دقیق جمعآوری شده است.
اکبرنژاد ادامه داد:علامه مجلسی از منابعی که مورد اعتمادش بوده و همچنین احادیثی که در کتب مختلف پراکنده بودند این احادیث را جمعآوری کرده است و وقتی که ما میخواهیم احادیث مربوط به یک موضوع را به صورت کامل ببینیم بهترین مجموعه بحارالانوار است و نباید فراموش کرد که در اجرای این کار، ایشان همکارانی نیز داشتهاند.
مولف کتاب «بررسی تطبیقی مهدویت در روایت شیعه و اهل سنت» ادامه داد: علامه مجلسی علاوه بر جمعآوری، برای بسیاری از احادیثی که نقل کرده توضیح و تحلیل هم دارد .
اکبرنژاد با بیان اینکه تلاش علامه مجلسی بر این بوده که مجموعه احادیثی که در منابع قابل قبول وجود داشته را در یک مجموعه واحد جمعآوری کند، تصریح کرد: کسانی که با مباحث حدیثی آشنا هستند این را میدانند که حتی در کتب اصلی شیعه مانند کتب «اربعه» ما که به عنوان کتب مرجع هستند قریب به اتفاق علمای ما اعتقاد ندارند که تمام احادیثشان صحیح و درست باشد تا چه رسد به کتب دیگر، بنابراین باید به اصل تلاشهای علامه در این عرصه و هدفی که وی دنبال می کرده توجه داشت، که برخی برای کم توجهی به همین جهت بر ایشان خرده گرفته اند که چرا برخی احادیث ضعیف را در کتابهایش ذکر کرده است .
رییس دانشکده الهیات دانشگاه ایلام با طرح این سوال که هدف کار علامه مجلسی چه بوده است؟ ادامه داد: هدف ایشان فقط جمعآوری احادیث صرفا صحیح نبوده، و کسانی که تخصص لازم در حوزه حدیث دارند می تواند احادیث صحیح و معتبر این کتاب را از احادیث غیر صحیح تشخیص بدهند.
]]>خیر دنیا و آخرت با دانش است و شر دنیا و آخرت با نادانی
منبع: بحارالانوار، ج79، صفح170
]]>یک بـار پشـت سـرش راه افتـادم …
در کوچـه اول ، پسـر جـوانی ایسـتاده بود !
تا نگـاهش به او و مانتـوی تنـگش افتـاد
نیشـخندی زد و به سـر تا پـای انـدام دخـتر خیـره شـد …
همـان پسـر ، وقـتی مـن از جلـویش عبـور کـردم …
سـرش را پایـین انداخت و سرگـرم گوشی مـوبایلـش شـد !
در کوچـه دوم که کمـی هـم تنـگ بـود …
چنـد پسـر در حـال حـرف زدن و بلـند بلـند خندیدن بودنـد
دخـتر که نزدیکـشان شـد ، نگـاه ها هـمه سمـت انـدام …
و موهـای بلـند دخـترک چرخـید.
یکـی از پسـر ها نیشـخندی زد
و دیگـری کاغـذی را در کـیف دخـتر انداخـت.
تنـه دخـتر ، هنـگام عبـور از آن کوچه تنگ به تنـه پسـر ها خـورد !
همـان پسـر ها ، وقـتی مـن نزدیک شـدم …
راه را بـرای عبـور مـن باز کـردند و صـدایشـان را پایـین آوردنـد.
و همیـنطور در کوچه سـوم ، خیـابـان ، بـازار …
اصـلا قبـول چشـم ها هـمه نـاپـاک …!
امـا ◄تــــو► چـرا با بـی حجـابی ، طعـمه شـان میـشوی بانـو …
بر اساس سنتهاى شيعه، گريه بر فداكارى عاشورا، فرياد قلب و نبرد عاطفى با همه ستمگران تاريخ است. در حال گريه آدمى بيش از هر حالتى خود را به محبوبى كه برايش سوگوارى مىكند، نزديك مىبيند.
راز بقاى نهضت امام حسين(ع) اين است كه علاوه بر تأييد منطق و خرد، در عمق احساسات و عواطف راه يافته است. گريههايى اين گونه مىتواند حماسه كربلا را در اعماق جانها استوار نمايد به شرط آنكه بهرهبردارى درستى بشود. حرمت اشك و مقام ارزشمند آن در اين راز نهفت ه است كه ساختگى و در اختيار انسان نمىباشد، يعنى تا دل نسوزد و سينه نگدازد، چنين جويبارى بر گونههاى آدمى جارى نمىشود و كسى كه درون پاك و انديشهاى صادقانه دارد، مىتواند بگريد. چنين اشكى گواهى مىدهد كه صاحبش با امام حسين(ع) به چه ميزان صميميت دارد، زي را با تمام وجود رخدادهاى كربلا را تصديق مىكند و خود را دلبسته و وابسته به چنين حماسهاى مىداند. اين ويژگى مىتواند رفتار فرد را در جهت خودسازى معنوى و تزكيه درونى دگرگون كند.
بر گرفته از:http://www.iec-md.org/MUHARRAM/anvaar_parishaan_goli-zavvaareh.html
]]>پاسخ :
از متون ديني و روايات استفاده مي شود كه امامان معصوم(ع) توسط خداوند به امامت و رهبري منصوب شدهاند. بدين گونه نبوده است كه ائمه(ع) فرزندان خويش را به عنوان رهبر منصوب نمايند و يا مردم در انتخاب آنها نقش داشته باشند؛ تا گفته شود چرا بعد از امام حسين(ع) امامان از فرزندان امام حسن(ع) گزينش نشده و امامت به فرزندان وي منتقل نشده است.
در اسلام امامت و رهبري از اهمّيّت ويژهاي برخوردار است تا آن جا كه از آن به عنوان عهد الهي ياد شده است.(1) اين مقام بايد به كساني داده شود كه لياقت و شايستگيهاي ذاتي و اكتسابي داشته باشند. خداوند خطاب به حضرت ابراهيم(ع) كه خواسته بود منصب امامت به فرزندان و دودمان وي منتقل شود فرمودند: “.. لاينال عهدي الظّالمين؛(2) پيمان من - يعني امامت - هرگز به ستمكاران نم يرسد". اين آيه بيانگر عظمت و بزرگي اين مقام است.
انتصاب رهبر از سوي خداوند بهترين گزينه و راهكار معقول و منطقي است، زيرا خداوند مصالح و مفاسد مردم را دانسته و كساني را براي رهبري گزينش ميكند كه لياقت داشته باشند: “اللَّه أعلم حيث يجعل رسالته".(3)
به سبب لياقت و قابليّتهاي امامان معصوم(ع) بود كه آنها حكومت و مرجعيت ديني را حق خود ميدانستند، چنان كه امام حسين(ع) در برابر فرماندار مدينه بدان تصريح نمود.(4) بنابراين امامت بر اساس شايستگي اعطا شده به آن شايستگيها خداوند آگاهي دارد و اين شايستگيها در اولاد امام حسين(ع) وجود داشت.
در بعضي از روايات تصريح شده است كه ائمه(ع) به دستور خداوند به منصب امامت و رهبري منصوب شدهاند و اسامي نيز بيان شده است.
جابربن عبداللَّه انصاري از پيامبر اسلام(ص) در خصوص پيشوايان بعد از حضرت پرسيد كه از فرزندان علي بن ابي طالب چه كساني جانشينان شما هستند؟
فرمودند: “حسن و حسين (كه آقاي جوانان اهل بهشت هستند) سپس زين العابدين، پس از او باقر محمد بن علي (كه او را ملاقات خواهي كرد. هرگاه او را ملاقات نمودي، سلام مرا به او برسان) پس از او جعفر فرزند محمد، پس از او موسي فرزند جعفر، پس از او علي فرزند موسي، سپس محمد بن علي و پس از او علي بن محمد، سپس حسن بن علي و پس از او فرزندش مهدي. او كسي است كه جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد، بعد از آن كه پر از ظلم و جور شده است. اي جابر! آنها خلفا و جانشينان من از فرزندان و عترت من هستند. هر كس آنها را اطاعت كند، مرا اطاعت كرده و هر كس آنان را نافرماني نمايد، مرا نافرماني كرده است. هر كس يكي و يا همه آنها را انكار كند، گويا مرا انكار نموده است. به وجود آنها خداوند جهان را نگهداشته است و حفظ و بقاي جهان نيز به واسطه آنها حفظ ميشود تا زماني كه خدا بخواهد".(5)
پي نوشتها:
1.بقره (2) آيه 124؛ پيام قرآن، ج 9، ص 27.
2.همان، آيه 124.
3.انعام (6) آيه 124.
4.مثيرالاحزان، ص 24.
5.بحارالانوار، ج 27، ص 119 - 120.
WWW. eporsesh.com
]]>اسلام علاوه بر این كه براى برخى از روزها اسمهاى خاصى مانند عید قربان، عید فطر، روز عرفه و … برگزیده بر همه این روزها نام ایام الله نهاده است تا عظمت و قداست این روزها هر چه بیشتر در ذهن و دل مؤمنان، نقش بسته و موجب تذكر و تنبه آنان گردد.
یكى از روزهایى كه در اسلام براى تعظیم آن، از شیوه نامگذارى بهره گرفته شده “غدیر” است ویژگى غدیر این است كه نامهاى گوناگونى براى آن قرار داده شده و این خود عظمت این روز را نسبت به روزهاى دیگر نشان مىدهد نامهاى روز غدیر، از اسرار و ابعاد این روز پرده برمىدارند هر نامى از این نامها درى تازه از قلعه بلند غدیر بر ما مىگشاید چرا كه اسلام بر برگزیدن نامى براى زمان یا مكان و یا هر چیز دیگر، خصوصیات مسمى را در نظر داشته و به جنبه ها و زوایاى آن توجه كرده است. از این روى شناختن و شناساندن نام هاى روز غدیر یك ضرورت است. با این كار تصویرى روشن از این روز در ذهن و دل نقش بسته و بیش از پیش این روز بزرگ را مى شناساند.
شایسته است نامهاى غدیر را با بهترین شكل و زیباترین خط بنویسیم و محافل جشن و سرور عید غدیر را با آن، معنى و روحى تازه ببخشیم.
ویژگى غدیر این است كه نامهاى گوناگونى براى آن قرار داده شده و این خود عظمت این روز را نسبت به روزهاى دیگر نشان مى دهد نامهاى روز غدیر، از اسرار و ابعاد این روز پرده برمىدارند هر نامى از این نامها درى تازه از قلعه بلند غدیر بر ما مى گشاید.
آنچه در زیر مىآید پنجاه نام و یا صفت براى روز غدیر است كه از روایات برگرفته شده است :
1 ـ بزرگترین عید خدا؛ “عیدالله الاكبر” (1)
2 ـ روز گشایش؛ “یوم وقوع الفرج” (2)
3 ـ روز خشنودى پروردگار؛ ” یوم مرضاة الرحمن” (3)
4 ـ روز زبونى شیطان؛ ” یوم مرغمة الشیطان” (4)
5 ـ روز مشعل فروزان دین؛ ” یوم منار الدین” (5)
6 ـ روز بپا خاستن؛ ” یوم القیام” (6)
7 ـ روز شادمانى؛ ” یوم السرور” (7)
8 ـ روز لبخند؛ ” یوم التبسم” (8)
9 ـ روز راهنمایى؛ ” یوم الارشاد” (9)
10 ـ روز بلندى گرفتن منزلت شایستگان؛ “یوم رفع الدرج” (10)
11 ـ روز روشن شدن دلایل خدا؛ ” یوم وضوح الحجج” (11)
12 ـ روز آزمایش بندگان؛ ” یوم محنة العباد” (12)
13 ـ روز راندن شیطان؛ ” یوم دحر الشیطان” (13)
14 ـ روز آشكار كردن حقیقت؛ ” یوم الایضاح” (14)
15 ـ روز بیان كردن حقایق ایمان؛ ” یوم البیان عن حقایق الایمان” (15)
16 ـ روز ولایت؛ ” یوم الولایة” (16)
17 ـ روز كرامت؛ ” یوم الكرامة” (17)
18 ـ روز كمال دین؛ ” یوم كمال الدین” (18)
19 ـ روز جداسازى حق از باطل؛ ” یوم الفصل” (19)
20 ـ روز برهان؛ ” یوم البرهان” (20)
21 ـ روز منصوب شدن امیرمؤمنان؛ ” یوم نصب امیرالمؤمنین(ع) ” (21)
22 ـ روز گواهى و گواهان؛ ” یوم الشاهد و المشهود” (22)
23 ـ روز پیمان؛ ” یوم العهد المعهود” (23)
24 ـ روز میثاق؛ ” یوم المیثاق المأخوذ” (24)
25 ـ روز آراستن؛ ” یوم الزینة” (25)
26 ـ روز قبولى اعمال شیعیان؛ ” یوم قبول اعمال الشیعة” (26)
27 ـ روز رهنمونى به رهنمایان؛ ” یوم الدلیل على الرواد” (27)
28 ـ روز امن و امان؛ ” یوم الامن المأمون” (28)
29 ـ روز آشكار كردن امور پنهان؛ ” یوم ابلاء السرائر” (29)
30 ـ عید اهل بیت(ع)؛ ” عید اهل البیت(ع)” (30)
31 ـ عید شیعیان؛ ” عید الشیعة” (31)
32 ـ روز عبادت؛ ” یوم العبادة” (32)
33 ـ روز اتمام نعمت؛ ” یوم تمام النعمة” (33)
34 ـ روز اظهار گوهر مصون؛ ” یوم اظهار المصون من المكنون” (34)
35 ـ روز بر ملا كردن مقاصد پوشیده؛ ” یوم ابلاء خفایا الصدور” (35)
36 ـ روز تصریح برگزیدگان؛ ” یوم النصوص على اهل الخصوص” (36)
37 ـ روز محمد(ص) و آل محمد(ص)؛ ” یوم محمد(ص) وآل محمد(ص)” (37)
38 ـ روز نماز؛ ” یوم الصلاة” (38)
39 ـ روز شكرگزارى؛ ” یوم الشكر” (39)
40 ـ روز دوح (درختان پر شاخ و برگ)؛ ” یوم الدوح” (40)
41 ـ روز غدیر؛ “یوم الغدیر” (41)
42 ـ روز روزه دارى؛ ” یوم الصیام” (42)
43 ـ روز اطعام؛ ” یوم اطعام الطعام” (43)
44 ـ روز جشن؛ ” یوم العید” (44)
45 ـ روز عالم بالا؛ ” یوم الملأ الاعلى” (45)
46 ـ روز كامل كردن دین؛ ” یوم اكمال الدین” (46)
47 ـ روز شادابى؛ ” یوم الفرح” (47)
48 ـ روز به صراحت سخن گشودن از مقام ناب؛ ” یوم الافصاح عن المقام الصراح” (48)
49 ـ روز افشاى پیوند میان كفر و نفاق؛” یوم تبیان العقود عن النفاق و الجحود” (49)
50 ـ روز گردهمایى و تعهد حاضران؛ ” یوم الجمع المسؤول” (50)
________________________________________
پىنوشتها:
1ـ امام رضا(ع) مىفرماید: و هوعید الله الاكبر (عید غدیر، برترین عید خداوند است)، الغدیر، ج 1، ص 286.
2ـ قال على (ع): هذا یوم فیه وقع الفرج، مصباح المتهجد، ص 700.
3ـ قال الصادق(ع): و فیه مرضاة الرحمن (در این روز، رضایت خداوند نهفته است)، بحارالانوار، ج 98، ص 323.
4ـ قال الرضا(ع): انه یوم مرغمة الشیطان، بحارالانوار، ج 98، ص 323.
5ـ قال الصادق(ع): یوم منارالدین أشرف منهما (روز مشعل فروزان دین، از دو عید فطر و قربان گرامىتر است
6ـ قال الصادق(ع): ذلك یوم القیام (روزغدیر، روز بپاخاستن است) بحارالانوار، ج 98، ص323.
7ـ قال الصادق(ع): انه یوم السرور، الغدیر، ج 1، ص 286.
8ـ قال الرضا(ع): و هو یوم التبسم ،المراقبات، ص257.
9ـ قال على(ع): هذا یوم الارشاد ، مصباح المتهجد، ص 700.
10ـ قال على(ع): هذا یوم فیه … رفعت الدرج (این روزى است كه منزلت شایستگان در آن، بلندى گرفت) مصباح المتهجد، ص 700.
11ـ قال على(ع): هذا یوم … فیه … وضحت الحجج (این روزى است كه دلایل خداوند در آن، روشن گشت).
12ـ قال على(ع): هذا یوم محنة العباد، مصباح المتهجد، ص 700.
13ـ قال على(ع): و هو … یوم دحرالشیطان، مصباح المتهجد، ص 700.
14ـ قال على(ع): و هو یوم الایضاح (روزغدیر، روزآشكار كردن حقیقت است) مصباح المتهجد، ص700.
15ـ قال على(ع): و هو … یوم البیان عن حقایق الایمان، مصباح المتهجد، ص 700.
16ـ امام رضا(ع) در حدیثى مفصل، روزغدیر را روزعرضه ولایت به انسانها و مخلوقات معرفى مىكند، المراقبات، ص 257.
17 امام صادق(ع): در هنگام ملاقات با برادر ایمانى خود بگو: الحمدالله الذى اكرمنا بهذا الیوم (حمد خداوند را كه ما را در این روز كرامت داد) المرقبات، ص 257.
18ـ قال على(ع) و هو … یوم كمال الدین، مصباح المتهجد، ص 700.
19ـ قال على(ع): هذا یوم الفصل الذى كنتم توعدون، مصباح المتهجد، ص 700.
20ـ قال على(ع): و هو … یوم البرهان، مصباح المتهجد، ص 700.
21ـ قال الصادق(ع): الیوم الذى نصب منه رسول الله امیرالمؤمنین(ع)، الغدیر، ج 1، ص 285.
22ـ قال على(ع): وهو… یوم الشاهد و المشهود، مصباح المتهجد، ص700. امام صادق(ع): نام غدیر در زمین روز به گواهى گرفته شدگان (جمع مشهود) است. بحارالانوار، ج 98، ص 231.
23ـ قال على(ع): و هو… یوم العهد المعهود، مصباح المتهجد، ص 700 .
24ـ امام صادق(ع): نام غدیر در زمین، روز میثاق گرفته شده است، بحارالانوار، ج 98، ص 321.
25ـ امام رضا(ع): روزغدیر، روز زینت است، المراقبات، ص 257.
26ـ قال الرضا(ع): یوم تقبل اعمال الشیعة، المراقبات، ص 257.
27ـ قال على(ع): هذا … یوم الدلیل على الرواد (این، روز رهنمونى به رهنمایان است) مصباح المتهجد، ص 700.
28ـ قال على(ع): هذا یوم الامن المأمون، مصباحالمتهجد، ص 700.
29ـ قال على(ع): هذا یوم ابلاء السرائر، مصباح المتهجد، ص 700.
30ـ قال الصادق(ع): جعله عیدا لنا، بحارالانوار، ج 98، ص 300.
31ـ قال الصادق(ع): جعله عیدا … لموالینا و شیعتنا، بحارالانوار، ج 98، ص 300.
32ـ امام صادق(ع): روزغدیر، روزعبادت است. الغدیر، ج 1 ، ص 285.
33ـ قال الصادق(ع): انه الیوم الذى… تمت فیه النعمة، الغدیر، ج 1، ص 285.
34ـ قال على(ع): هذا یوم اظهارالمصون من المكنون، مصباح المجتهد، ص 700.
35 قال على(ع): هذا یوم ابدى خفایا الصدور و مضمرات الامور، مصباح المتهجد، ص 367ـ قال على(ع): هذا یوم النصوص على اهل الخصوص (این، روز تصریح برگزیدگان است) همان.
37ـ قال الصادق(ع):هوالیوم الذى جعله لمحمد(ص) و آله(ع) ، المراقبات، ص 257.
38ـ امام صادق(ع): روزغدیر، روز نماز است. الغدیر، ج 1 ص 285.
39ـ امام صادق(ع): روزغدیر، روز شكرگزارى است. الغدیر، ج 1، ص 285.
40ـ قال على(ع): و انزل على نبیه فى یوم الدرج ما بین له عن ارادته فى خلصائه (و خداوند در روز دوم، اراده خویش را در حق بندگان خاص و گزیدگان خود اظهار داشت) مصباح المتهجد، ص 700. مقصود ازدرج ، درختان پر شاخ و برگى است كه در سرزمین غدیر وجود داشت و حضرت در سایه آنها قرار گرفت و ولایت امیرمؤمنان(ع) را ابلاغ فرمود.
41ـ این نام، معروفترین نام غدیر است كه از مكان واقعه گرفته شده است.
42ـ قال الصادق(ع): ذلك یوم صیام (روز غدیر، روز روزه دارى است) بحارالانوار، ج 98، ص 323.
43ـ امام صادق(ع): روز غدیر، روز اطعام است. بحارالانوار، ج 98، ص 323.
44ـ قال الصادق(ع): انه یوم عید، بحارالانوار، ج 98، ص 298.
45ـ قال على(ع): هذا یوم الملأ الاعلى … (این روز عالم بالا است…) مصباح المتهجد، ص 700.
46ـ قال الرضا(ع): هو الیوم الذى اكمل الله فیه الدین، المراقبات، ص 257.
47ـ قال الصادق(ع): انه یوم فرح، الغدیر، ج 1، ص 286.
48ـ قال على(ع): و هو … یوم الایضاح عن المقام الصراح (روزغدیر، روز به صراحت سخن گفتن از مقام ناب است) مصباح المتهجد، ص 700.
49ـ قال على(ع): و هو یوم تبیان العقود عن النفاق و الجحود (غدیر، روز باز كردن گره پیوند میان كفر و نفاق است) مصباح المتهجد، ص 700.
50ـ امام صادق(ع): نام غدیر در زمین، روز بازخواست شدگان است. بحارالانوار، ج 98، ص 320.
http://www.aviny.com/occasion/Ahlebeit/ImamAli/Ghadir/90/50-nam.aspx
]]>آرى غدیر یك سرزمین نیست، چشمه اى است كه تا پایان هستى مى جوشد، كوثرى است كه فنا برنمى دارد، افقى است بى كرانه و خورشیدى است عالمتاب.
]]>